Deel 4: Boracay--> El Nido (Palawan) --> Coron

Volgende dag hebben we dus indd weer afgesproken om te duiken. We moesten 9 uur aanwezig zijn om onze uitrusting te passen.
Iedereen duikt in de Filipijnen met lange wetsuits. Terwijl wij alleen shorties gewend zijn. Het water is er super warm, maar die Filipino's hebben het altijd maar koud. Die hebben zelfs meerdere pakken aan en mutsjes op.
Deze dag gaan we een wrak duik maken! Onze 1e. Deze ligt op 28 meter diepte. Een oude veerpont die ze hier expres (Zou ik ook zeggen) hebben laten zinken. Onze guide heette Gunther maar als artiestennaam Jimmy, ach ja. Bij het wrak aangekomen was het wel überschön. Het wrak lag er 12 jr ,lekker begroeit dus. Na een rondje eromheen gingen we erin. Eerst door een grote ruimte daarna door de machinekamer, Jeffrey begon al bijna te sleutelen. Vanwege de diepte was de tijd op de bodem maar 30 minuten. Duik erna was een driftduik, lekker chill met de stroming mee. Hier ook weer mooie dingen gezien, een schildpad en daar onderdoor nog even een rog. Verder was het niet zo bijzonder, maar dat hadden we ook al gehoord.
We besloten om niet nog een dag te gaan duiken hier. S'middags lekker weer aan het strand gelegen. Fles rum en een fles cola gekocht en samen ( met nog 10.000 andere)weer genoten van een spetterende zonsondergang. Ze zijn echt prachtig hier. S'avonds bij een Engelse bar een beetje premier league zitten kijken. Je moet wat hè.
Dag hierna weer een beetje op strand rondgehangen.
Er is nl. vrij weinig te doen. Er zullen vast wel wat activiteiten zijn, maar het is sowieso te heet. En te massaal. Rond zonsondergang kun je nl gaan zeilen, maar dit doen honderden bootjes. Romantiek is ver te zoeken tussen al die flitsende chinezen.
Inmiddels zijn we weer echte negertjes geworden. Water in en uit is onze dagbesteding. Beetje mensen kijken op Boracay. S'avonds lekker een geïmporteerde (uhuh) steak gaan eten bij een steakhouse.
Flessie rood erbij en Dani is blij. Zo makkelijk..wat romantisch, hik.
Woensdag 30-4. Queensdag.. O nee.
Het is inmiddels weer tijd om Boracay te verlaten. Het strand was prachtig. Toeristen waren we alweer gewend, duiken viel op zich best tegen. Tijd om weg te gaan.
We zouden 10:00 vliegen. We hadden een pick-up geregeld. Van hotel tot deur vliegveld. Nu hoefden we niet in de rij te gaan voor de boot. Super chill.. Werden overal door gesluisd. 9:15 waren we op het vliegveld en 20 min laten zaten we er al in. Ons propeller-stuiter-vliegtuig landde na een uur op Cebu. Hier moesten we nog 2 uurtjes wachten op onze vlucht naar Puerto Princesa op Palawan. Ondertussen zowaar een heerlijk broodje bradwurst zitten eten. Nog een fittie meegemaakt tussen een paar swingers, erg vermakelijk. Lekker worst eten tijdens spektakel.
Eten op de Filipijnen bevalt ons tot nu erg goed. Het is allemaal erg lekker en zijn nog niet ziek geweest.
Na wederom een uurtje te hebben gevlogen landde we op Puerto. Hier stonden gelijk allemaal mannetjes klaar om ons naar El Nido te brengen. Super relaxed. Wij dachten nl. niet dat we dit op dezelfde dag nog konden doen. Het was al 15:00 uur geweest en volgens de lonely planet ging de laatste bus om 16:00 vanaf het bus station. Deze gingen direct vanaf het vliegveld voor dezelfde prijs.
Dus volgepropt met Fransen in zo'n minivan. Die zitten hier in tegenstelling tot de Hollanders wel veel. Even de omellete du fromage etc. op tafel gegooid.
En na zo'n 5 uur kwamen we aan in El Nido. Toch zo'n 12 uur onderweg geweest vandaag. Met een tricycle opzoek gegaan naar een hotel. Die chauffeurs hier zijn echt een stuk nicer dan de rest van Azië. Ze hebben gewoon een vaste prijs hier. Geen absurde bedragen.
In het centrumpje een hotelletje gevonden. Gelukkig was er stroom om af te koelen in de airco. Ze zetten hier overdag de stroom uit.
S'avonds doet ie het wel..
Ook hadden we gelukkig gepind in Puerto Princesa. In El Nido zijn geen ATM's. Toch kut als je 5 uur heen en weer moet om te pinnen ;).
We hebben al mensen in paniekjes gezien hoor.
S'avonds drankje gedaan in 1 van de gezellige strand barretjes op het strand.
Karaoke is ook hier hip. En werden getrakteerd op een ultiem vals zangspel van zo'n kutchinees (danie d'r woorden).
Uiteindelijk maar gevlucht naar hotel.

Volgende ochtend zagen we pas hoe mooi het hier was. Kalkstenen bergen om ons heen. En heel veel jungle.
We hebben allebei een scooter gehuurd om door de binnenlanden van Palawan te rijden.
Want het is hier mooier dan mooi.
Dus allebei een eigen scootertje. 125cc vroem vroem. Scheuren die Dani.
We hadden als bedoeling om naar het noorden te rijden, maar na 2 uur scheuren door de jungle over de meest gare wegen ever, nog steeds geen strand te bekennen.
Dus wij gestopt en aan een local gevraagd waar we waren. Hij lachen.. We waren 2 uur naar het zuiden gereden. Hahaha conjo's!
Vol gas terug naar het noorden. Heerlijk op de scooters.
En de natuur is hier zooo mooi!
Paar uur later eindelijk een strandje gevonden. Moesten wel 30 min op een onverhard rotsig/zanderig parcours racen.
Helemaal zwart van het stof kwamen we aan in het paradijs.
Een verlaten breed wit strand van ongeveer 7 km lang met een aangrenzende jungle.
Nacpan beach. Er waren maar een stuk of 20 mensen. Heel gaaf. Super helder water.
Hier hebben we geluncht en gechilled.
Eind vd middag zijn we naar "marimegmeg beach" gegaan om wederom een fantastische zonsondergang mee te maken.
S'avonds wilde ons retour ticket boeken. Hierna gaan we nl. naar Coron met de boot, maar het internet is zo tragisch langzaam dat we bijna een uur bezig geweest zijn om een simpel vliegticket te kopen vanuit Coron naar Manilla.
Maar goed.. Het is ons gelukt.

Volgende dag stond er een snorkeltour op het programma. El Nido bevindt zich in de Bacuit archipel.
Hier heb je honderden kleine eilandjes met spierwitte strandjes en prachtige snorkellocaties.
We zijn met een bootje naar de " small lagoon en big lagoon" geweest. Hier heeft Dani d'r lievelingsvisje weer gespot:Nemo !!
Het is hier lang niet zo druk als op bv Kho Phi Phi. Het lijkt hier wel op Krabi en Phihi maar dan voor de massale toeristen explosie.
S'middags kregen we een heerlijke lunch met verse vis en inktvis op een super mooi onbewoond eilandje.Wat nou, decadent..
Verder zijn we nog naar de " secret lagoon" geweest. Je moet door een gat in de rotsen kruipen en toen was er een kleine lagoon tussen de kalkstenen bergen.
Ondertussen werd er door de gids keihard een nummer van de Backstreet Boys gezongen.
Dani ook weer blij en had weer vrienden gemaakt. Helaas hield hij van Nick Carter hèhè. Muziek smaak van de Filipino's is sowieso een beetje gay.. Ze houden echt van boybands uit de 90"s
Het was echt een super gezellig dagje zo op de boot. Gezellige lui uit Australië. Die vinden het maar raar dat er in Nederland geen dodelijke dieren zijn:) . na het toertje zijn we weer naar Marimegmeg strandje gegaan voor de sunset.
We kregen in het hotel te horen dat onze boot naar Coron ( die gepland stond voor zondag) gecancelled was.. Grrr
Nu moesten we dus morgen of pas maandag gaan.
We besloten om maar morgen te gaan en niet te duiken in El Nido.
In Coron is in de 2de wereldoorlog de Japanse vloot tot zinken gebracht. Hier zijn de meest vetste wrak duiken te maken.
Maar we moesten wel om 7 uur de boot hebben.
S'avonds hebben we nog wat gegeten en vooral gedronken in El Nido.

Zaterdag hadden we dus de boottocht naar Coron.
8 uur lang op de meest gare boot ever. Zelfs bootvluchtelingen hebben het nog beter. Geen stoelen, niks.
Gelukkig hadden we ons genesteld op het voordek. De meeste mensen op de boot waren filipino of chinees en die zijn bang voor de zon. ;)
Dus wij hebben 8 uur lang liggen burnen in de zon. Gelukkig is ons huidje inmiddels wel wat gewend en zijn we nog zwarter geworden.
Boottocht was wel super mooi.
We voeren door de Bacuit archipel. Kwamen super mooie eilandjes tegen. Expeditie Robinson gevoel, maar dan zonder honger.
Heel erg mooi!
En nu dus in Coron. Minder mooi dan El Nido. Maar goed.. We gaan hier duiken. Morgen 3 duiken op het program. Baracuda lake.. En 2 wrakduiken. Spannend!!!