Dag 11 - 05-10-2009

Heerlijk geslapen vannacht.. We hadden een kamer met double Queen bedden. En we hebben allebei apart geslapen, want de bedden lagen zo lekker, daar moesten we optimaal gebruik van maken.
We hebben als ontbijt scrambles eggs gegeten op toast. Was best lekker.. Daarna zijn we weer terug gereden naar Bryce Canyon. Het was 4.5 graad.. Maar windstil en een zonnetje, daardoor viel het opzich wel mee.. Bryce hadden we wel snel gezien, het park is niet zo groot en het mooiste hadden we gister al gezien. Dus besloten we door te rijden naar onze volgende bestemming: Moab..
Ingevoerd op de TomTom.. Geeft ie aan dat we nog 5.5 uur moeten rijden.. Oops een behoorlijke miscalculatie.. Thuis dachten we nog dat het zo`n 2.5 rijden zou zijn.. Zo zie je maar weer dat de afstanden veel groter zijn dan thuis.
Maar omdat we vroeg klaar waren in Bryce, zijn we rond 16.00 aangekomen in Moab. We hebben een hotel gezocht.. En het werd een Super 8 motel.. Geen Suite deze keer.. helaas, maar verder zag het er prima uit.. Het is hier niet zo ontzettend koud.. rond de 20 graden, maar het is wel bewolkt.
Onderweg nog mooie uitzichten gezien.. De rotsen (Canyon`s)

Tijdens één van de uitzichten in the middle of nowhere, werden wij verrast door een uitstalling van allerlei sieraden. Bij de sieraden zaten twee indianen, althans ze hadden wat weg van pocahontas die een abonnement heeft bij de mac donald. Deze wildelingen waren totaal niet vrolijk en hadden totaal niks meegekregen van de Amerikaanse verkoopkunsten. Ze zeiden geen boe of bah, zelfs een regendans was teveel gevraagd voor deze ongeïnteresseerde inboorlingen. Misschien hadden ze last van de recessie en zijn hun aandelen gekelderd of is de grond van hun heilige begraafplaats in waarde gedaald. Anyway … we hebben hier enkele foto’s geschoten en de teksten bekeken die in de rotsen waren gekrast.

Om de honger te stillen is er een hapje gegeten bij “Jeffrey’s steakhouse”, alleen al om de naam moesten er hier lekkernijen verorberd worden. De serveerster stelde haar weer voor (michelle) en legde de kaart uit. Bij de steak zat alleen een salade, een side dish zoals aardappel of rijst moest apart worden aangeschaft. Zo duur als hier hebben we tot nu toe niet gegeten, wat is die Jeffrey een vieze vuile afzetter. Al met al is er wel heerlijk gegeten en gedronken. De steakhouse was ook pas vanaf 15 september open en had de eerste weken nog geen drankvergunning, waardoor klanten met alcoholbehoeftes meteen weer opstapte. Met het desert nam jeffrey een ”Jeffrey’s pudding bread’’ en daan een chocolate wedgy. De zoete puddingbread was een enorme opgave om naar binnen te werken. Om Jeffrey toch maar een moeilijke beginperiode te doorstaan hebben we hem 5% fooi gegeven. Omdat het een naamgenoot is van een van de hoofdpersonen in dit smeuïge verhaal is het hem gegund.

Aangekomen bij het hotel stond daan met haar kaartje voor de hotelkamer, ineens zag ze een oude man uit de kamer komen. Ze schrok zich dood (figuurlijk), zoals ze dat wel vaker heeft. Welja, ze moest natuurlijk boven zijn en niet op de begaande vloer. Ze liep naar de trap toen en schrok zich nogmaals dood van jeffrey, die haar al hartelijk wilde laten weten dat ze fout gelopen was. Wat een toestand…