Amed

Bali, wat een fantastisch eiland! De natuur, het weer en natuurlijk de fantastische bewoners hier. Iedereen buigt en lacht je toe, zodra ze de beertjes zien en je flappen. Het hebben van een tweeling wordt hier als hier bijzonder gezien, het schijnt de hele familie geluk te brengen. Zodra je ergens binnen komt, komen ze naar je toe en ze willen ze allemaal even vasthouden en vragen altijd hoe ze heten, hoe oud ze zijn en roepen dan allemaal dat de een op papa lijkt en de ander zo op mama. Soms vergeten ze zelfs even na te denken over de manier hoe ze zo veel mogelijk geld uit je zak kunnen kloppen. 
Maar goed, de eerste dag in Ubud begin je natuurlijk met een trip naar Monkey Forest. Dani en Jef waren er natuurlijk al eerder geweest en ze waarschuwden ons nog eens extra om vooral alle losse spulletjes goed op te bergen. "Pap, ook je bril en hoorapparaten pikken ze als ze de kans hebben hoor!" Maar pappie is echt niet eigenwijs, maar toen hij een paar Japjes wilden helpen met een foto sprong er toch ineens zo'n kreng vanuit het niets op zijn schouder en deed een uitval naar het oor. Gelukkig was ik toch nog snel genoeg om te voorkomen dat het lieve aapje er vandoor ging met het noodzakelijke kleinood, en daarna heb ik niet zoveel meer kunnen horen. Het was een heel gevecht tussen de kleine aap en de ouwe wijze, de ouwe wijze overwon uiteindelijk op punten. 
Na de lunch gingen de dames en de kids respectievelijk bruinen en slapen, en ben ik met Jeffrey op een scooter gestapt voor een beetje sightseeing through the country. We waren nog niet opgestapt of er stopte een local op een scooter. Hij vroeg ons of we een tripje gingen maken en bood ons aan om een route te wijzen die niet zo druk en onveilig was. We zeiden , leg het maar uit, maar hij stond er op voor ons uit te rijden, 'he just had nothing else to do'. Nadat die zijn verblijfplaats lietzien met varkens en een mooi uitzicht (waar Peter nog even een schuiver maakte bij de afdaling) lieten wij hem ons rond leiden. We vroegen hem uiteraard wat dat kostte, maar hij wuifde dat weg (vlgs Peter) Jeffrey hoorde ; thats up to you..Al met al, we hebben een werkelijk fantastische trip gemaakt langs en bij de rijstvelden, tempels en een koffieplantage, waar we een overigens een wat duur uitgevallen kopje poepkoffie (echt! Google maar eens op 'Luwak'..) hebben genuttigd. Peter had nog last van de monkey attack en dacht dat de shit koffie gratis was. Dus ging die luwak koffie uitdelen aan de gids, het bleek uiteindelijk dus 50.000 per kopje te kosten. Bij de tempel kwamen wij erachter dat het best een klim zou worden met al die trappen, er stond namelijk een oud baasje te zweten als een otter en te hijgen als een telefoniste bij een goedkoop 0900-nr. Eerst een foto van een rijstveld maken, maar Peter had meer oog voor zijn buideltasje dus liep zo van het dammetje af de sawa in. Daar stond die dan met zijn rijst-roots tussen de rijst wortels. De tempel was mooi maar de terugreis op de trap viel Peter zwaar, een hijgende lassie met zijn tong slepend over de schone Balinese vloeren. Onze gids glimlachte voor het eerst die dag niet toen ik hem uiteindelijk € 10 gaf, wat overigens meer was dan een gemiddeld dagloon hier.
Het was mijn eerste rit op een scooter (wel achterop hoor) maar wat een sensatie, geweldig gewoon!
De volgende nacht hebben de twins heerlijk doorgeslapen, dus papa en mama ook en na het ontbijt werden we opgehaald door de taxichauffeur die ons eerder naar Ubud heeft gereden. Hij had ons een trip aangeboden van een halve dag voor € 20 en dat laat je niet lopen..
Het was weer een fabuleus ritje en wat is Bali toch mooi, de chauffeur heeft ons weer de mooiste plekjes laten zien. 
'sMiddags hadden Daan en Jef een 'vrije middag' en zijn erop uit gegaan met de scooter terwijl opa en oma de zware taak hadden om bij het zwembad via de babymonitor de slapende babys in de gaten te houden.
Uiteraard moest Opa daarna ook zo nodig nog even op de scooter, want die vond het zo gaaf. Er werd nog geroepen "niet doodgaan nu hè ouwe". Het scooterrijder was niet zo'n goed idee...Een geschaafde knie en elleboog, en een ervaring rijker... Jeff boog de spiegeltjes weer recht en niks aan de hand
En toen was het al weer zondag, tijd om te verkassen naar Amed, het duikparadijs van Bali. Via Agoda.com een prachtig hotel gevonden voor alweer weinig, het Amed Arya Beach and Dive resort. Via Whatsapp dezelfde taxi gechartered voor de rit van 2,5 uur van Ubud naar Amed, maar dat bleek geen straf te zijn. Aangekomen in Amed bleek het inderdaad weer een schitterende accomodatie te zijn en perfect voor de tweeling.
Restaurants, supermarkt EN de zee vlak voor de deur, wat wil je nog meer...
De eerste dag daar lekker aan zee en het zwembad doorgebracht, terwijl Jef en Daan op jacht gingen naar de beste duikshop voor een dagje duiken naar het Liberty Wreck, een van de meest gewilde duiken voor de liefhebbers. Dat lukte, morgen om 05.00 worden de kinderen bij ons gedropt...